04/05/2005

Şehir Savaşlarında Anti Tank Taktikleri: Çeçenistan Örneği

Aralık 1994'te başlayan I. Çeçenistan Savaşı'nın ilk ayında Rus kuvvetleri 225 tank ve zırhlı araç kaybettiler. Bu kayıp, Rusya'nın harekatta kullandığı zırhlı araç sayısının %10'una tekabül etmektedir.


Bu savaşta Ruslara karşı savaşan Çeçenlerin hemen hemen tamamı eski SSCB ordusunda görevli personelden oluşmaktaydı ve kullandıkları silah ve teçhizat Rus yapımı idi. Genel olarak Çeçenler 15-20 kişilik savaş gruplarından oluşmuş bir askeri yapıda mücadele ettiler. Bu savaş grupları, RPG-7 veya RPG-18 kullanan bir anti-tankçı, bir makineli tüfekçi ve bir keskin nişancı içeren, 3-4 kişilik hücrelere bölünmüştü. Ayrıca ek olarak cephane taşıyan personel de bu hücrelre eklenmekteydi. Bu hücrelerin öncelikli görevi tank ve zırhlı araçların imhası idi. Keskin nişancı ve makineli tüfekçinin görevi zırhlı araçlara eşlik eden askerlerin etkisizleştirilmesiyken, eşgüdümlü hareket eden roketçiler araçlara saldırıyordu. Genelde 5-6 hücre (ya da anti-tank timi) eşgüdümlü olarak hareket ediyordu. Saldırılar yer seviyesi, apartmanların zemin, birinci ve ikinci katlarından gerçekleştirilmekteydi. Roketle yapılan saldırılarda araçların üst ve arka kısımları özellikle hedef alındı ayrıca bol miktarda Molotof kokteyli de kullanıldı. Saldırıların ilk aşamasında öncelikle konvoyların ilk ve son sıralarındaki araçlar hedef alındı (arada kalan araçları hareketsiz kılmak için).

Çeçenlerin bu savaşta uyguladıkları anti-tank taktikleri şu şekilde sınıflandırılabilir:

1) Anti-tank personelini koruyacak makineli tüfekçi ve keskin nişancıdan oluşan anti-tank timleri oluşturulması.

2) Binaların zırhlı araç manevrasını kısıtladığı bölgelerde pusu noktaları belirlenmesi.

3) Belirlenen bölgelerde, zırhlı araçları tuzağa sürecek şekilde pusu tertiplenmesi.

4) Eşgüdümlü çalışacak timlerin zeminde ve bina katlarında mevzilenmesi.

5) Tank ve zırhlı araçların özellikle arka ve üst bölgelerinin hedeflenmesi. Ön taraftan yapılacak saldırılar, sadece saldıranın yerinin açığa çıkması sonucu doğurmuştur.

6) Konvoya eşlik eden uçaksavar topçusunun ilk başta safdışı bırakılması.

Savaşta imha edilen zırhlı araçlara ortalama 3 ila 6 arasında roket fırlatıldı. Çeçenler özellikle zırhlı araçların motor ve yakıt deposu bölgelerini hedeflediler. Aşağıdaki çizimlerde, savaşta kullanılan tank ve zırhlı araçların en çok ölümcül isabet aldıkları bölgeler koyu renkle gösterilmiştir:








Rusların ilk etapta verdiği kayıpların hemen hemen tamamı ilave zırh koruması taşımayan, uygun taktiklerle hareket etmeyen ve savaşa hazırlık seviyesi düşük araçlardan oluşmaktadır. Buna ilaveten Rus askeri personelinin düşmanı küçümsemesi de kayıpların yüksek olmasında etkili olmuştur. Savaşın ilk ayından sonra Ruslar zırhlı konvoylara kundağı motorlu uçaksavar topçu sistemlerini de kattılar (ZSU-23-4 ve 2S6). Bundaki etken, tank toplarının Çeçen anti-tank timlerine karşı tamamen etkisiz olması ve yüksek atış süratine sahip uçaksavar toplarının düşman personeline karşı daha etkili olmasıydı. Rusların geliştirdiği bir başka yöntem ise konvoyların güzergahlarındaki muhtemel noktalara pusu kurulmasıydı. Yem olarak gelen zırhlı konvoya saldırmak üzere harekete geçen Çeçen timleri, böylelikle tespit ve imha ediliyordu.

Savaşın ilk ayında Çeçenler 62 Rus tankını imha ettiler. Ölümcül isabetlerin hemen hemen tamamı reaktif zırhla korunmayan bölgelere kaydedildi. Çeçenistan'da kullanılan T-72 ve T-80 tankları, ağır zırhla kaplı ön bölgelerinden etkili isabet almadılar, buna karşın sürücü mahali, arka-üst ve arka-yan taraflar ile taretin üst kısmı en savunmasız bölgeler idi.

Şehir savaşında ve kapalı alanda roket kullanımında karşılaşılan sorunlar roketin yerinin kolaylıkla tespit edilebilmesi ve zehirli roket egsoz gazıdır. Ayrıca fırlatmadan sonra yeni roketin doldurulması arasında geçen süre de önemli bir sorundur. Çeçenler bu sorunu birden fazla roketçinin birbiri ardına atış yapması ile çözmüştür. Gelecekte şehir savaşlarında ihtiyaç duyulacak anti-tank roketlerinin, düşük tespit edilebilirliğe sahip, birden fazla kullanılabilen ve çabuk doldurulabilen hafif ve kapalı alanlardan ateşlenebilen sistemler olması gerekmektedir.



(http://www.fas.org/man/dod-101/sys/land/row/rusav.htm adresinde yer alan ve Lester W Grau tarafından hazırlanmış "Russian-Manufactured Armored Vehicle Vulnerability in Urban Combat: The Chechnya Experience" adlı çalışmasından özet çeviridir.)

Hiç yorum yok: