Ohka (Japonca "Kiraz Çiçeği"), bir ülkenin çaresizliğe düştüğünde neleri göz önüne alabileceğinin en dramatik, en çarpıcı örneklerinden birisi olarak tarihte yerini almıştır. Havacılık bilimi ve tarihi açısından fazlaca ses getirmiş, çığır aşmış, öncülük yapmış bir tasarım değildir. Ancak son derece "özel" bir yeri vardır bu tasarımın.
Zira Ohka, insanlı bir füzedir.
Japonya, 1943'ten itibaren Pasifik Savaşı'nda çok ciddi kayıplar vermeye ve hızla geri çekilmeye başlamıştı. Neredeyse ada ada sürdürülen muharebeler sonucunda hem hava hem de deniz üstünlüğü Müttefiklere kaptırılmıştı. Bu sürecin sonunda 1944'te Japonya çok kısıtlı bir alana hapsolmuş, yavaş yavaş Müttefik ablukası altına girmeye başlamıştı.
Bu sırada 19 Ekim 1944'te Amiral Takinojo tarafından bir öneri geldi. Amiral, Japon Deniz Kuvvetleri'nde intihar saldırı birlikleri kurulmasını ve bunun için gönüllülerin seçilmesini öneren bir rapor hazırladı. Bu rapor Deniz Kuvvetleri'nde geniş yankı buldu ve hemen hazırlıklara başlandı. Çeşitli uçak üreticisi firmalar intihar saldırı görevleri için özel olarak uçak tasarladılar. İlaveten envanterde bulunan geri hizmetteki veya performansı iyi olmayan uçaklar (ki eğitimden ava kadar geniş bir yelpazeyi kapsamaktadır) bu tip görevler için modifiye edilmeye başlandı.
Ohka da bu süreçte, Yokosuka firması tarafından tasarlandı.
Burada ufak bir parantez açarak, Japonya'da 1945'e kadar bağımsız bir hava gücünün bulunmadığını belirtmek isterim. Aynı ABD gibi, Japonya'da da Kara ve Deniz Kuvvetleri'nin kendi hava güçleri bulunmaktaydı. Japonya'nın tesliminden sonra tüm ordu birimleri dağıtılmış ve bağımsız hava gücü, Japon Hava Öz Savunma Kuvvetleri (Nihon Koku-Jieitai) adıyla Temmuz 1954'te kurulmuştur.
Kiraz Çiçeği'ne geri dönelim..
MXY7 esas olarak insan güdümlü bir füze olarak tasarlanmıştı. Toplam 800kg itki üreten üç adet Yokosuka Tip 4 Mk 1 Model 20 katı yakıtlı roket motora sahipti. Ergonomik olmayan (olması da gerekmeyen) ve oldukça basit bir kokpite ve oldukça hantal uçuş kontrollerine sahipti. Pilot kokpite girdikten sonra kanopi vidalanıyordu, zira tekrar açılmayacaktı. İniş takımı, haberleşme sistemi gibi teçhizat, gerek olmadığı için takılmamıştı. Hedef bölgesine kadar Mitsubishi G4M bombardıman uçağının bomba kompartımanında taşınacak, belli bir mesafeye gelince ana uçaktan ayrılıp bir süre süzüldükten sonra roket motorlarını ateşleyecekti. Ohka'nın normal şartlarda tam pike yapabilmesi durumunda hedefe çarpmadan önce 970 km/saat hıza ulaşabileceği hesaplanmıştı.
Ohka'nın üretilen ve / veya tasarlanan başlıca modelleri şunlardır:
Yukarıdakilere ilaveten MXY7 Model K-1 (tek kişilik) ve MXY Model 43 K-1 KAI (çift kişilik) eğitim planör versiyonları da üretilmiştir. "İntihar uçağının eğitim versiyonu nasıl olur ki?" diye soracaklara cevabı hemen verelim: Eğitim planörlerinde savaş başlığı yerine su dolu bir balast tankı bulunuyordu. Uçuşun sonunda balast tankındaki su boşaltılıyor ve iniş takımı görevi gören kızaklar dışarı çıkarılıyordu. K-1'den 45 adet, K-1 KAI'den 2 adet üretilmiştir.
Seri üretim modeli olan Model 11'den sonra termojet motorlu (ancak daha düşük kapasiteli) Model 22, savaş ve uçak gemilerinden katapultla fırlatılması planlanan Model 33 ve turbojet motorlu Model 43, çeşitli tasarım ve üretim aşamalarındayken savaş sona ermiştir. MXY7 Ohka'ların savaşta kullanılan ilk modeli Model 11 olmuştur. 755 adet üretilen bu versiyondan 80'i kullanılmıştır.
Ohka'ların ilk görevi, USS Hornet (Doolittle'ın meşhur Tokyo saldırısında havalandığı uçak gemisi), USS Bennington, USS Wasp ve USS Belleau Wood'dan oluşan 58.1 Numaralı Görev Gücü'ne düzenlenen saldırıdır. 21 Mart 1945'te düzenlenen bu operasyon tam bir felaketle sonuçlanmıştır. 30 adet Mitsubishi A6M Zero'nun refakat ettiği 15 adet G4M bombardıman uçağı hedef bölgesine ilerlerken Amerikan av uçakalrı tarafından önlenmiş, tüm G4M'ler Ohka'ları bırakamadan düşürülmüştür. Nisan ve Mayıs 1945 boyunca düzenlenen saldırıların hemen hemen tamamı benzer şekilde sonuçlanmış, Ohka'lar çok kısıtlı bir başarı kazanmıştır. Ohka'ların başarılı olduğu saldırılar şunlardır:
1 Nisan 1945: USS West Virgina savaş gemisine ağır hasar
12 Nisan 1945: USS Mannert L Abele destroyerinin batırılması. Gemi 9 Ohka tarafından vurulmuş ve ikiye ayrılıp batmıştır. Aynı gün USS Jeffers destroyeri, açtığı ateş sonucu hemen yakınında infilak eden Ohka sebebiyle ağır hasar almıştır.
4 Mayıs 1945: USS Shea destroyerine ve USS Gayety mayın tarayıcı gemisine ağır hasar.
11 Mayıs 1945: USS Hugh Hadley'in vurulması. Gemi batmamış, ancak savaş dışı kalmıştır.
Ohka sortilerinin hemen hemen tümünde taşıyıcı uçak olan G4M ve P1Y Ginga'lar hedef bölgesine ulaşamadan düşürülmüşlerdir. Ancak ABD ordusunun savaş sonu analizlerinde, özellikle Model 33 ve Model 43'ün yeteri kadar geliştirilip seri üretime geçmesi durumunda, Müttefik ilerleyişini durdurabilecek kapasitede oldukları tespit edilmiştir.
MXY7 Ohka'nın Müttefik kod adı "Baka"dır (Japonca "Aptal").
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder