Türk Havacılık - Uzay Sanayiinin Yükselişi ve İtalya ile İşbirliği

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, İtalya Başbakanı Giorgia Meloni'nin davetlisi olarak, Türkiye-İtalya Dördüncü Hükümetlerarası Zirvesi'ne katılmak üzere 29 Nisan günü İtalya'nın başkenti Roma'ya gitti.

İki ülke arasındaki ticaret hacminin artırılması yanında zirvenin en önemli gündem maddelerinden biri, iki ülke arasındaki savunma ve havacılık işbirliğinin geliştirilmesi. Baykar'ın kısa süre önce Piaggio Aerospace şirketini satın alması, kısa süre sonra da Leonardo ile imzaladığı işbirliği anlaşması, bu kapsamda önemli dönüm noktalarını teşkil ediyor.

Türkiye'nin İtalya ile havacılık ve uzay alanındaki işbirliğinin geçmişini 1970'li yıllardan başlatmak mümkün. Türk Silahlı Kuvvetlerinin (TSK) modernizasyonu kapsamında AB-204 / 205 tipi genel maksat ve AB-204AS ve AB-212ASW donanma helikopterleri ile F-104S avcı uçaklarının tedariki ile başlayan bu süreç, 1990'lı yıllardan itibaren SF-260D eğitim uçağı montajı, sonrasında da Meltem (ATR-72ASW) ve Martı (AB-412EP) programları ile devam etti. Göktürk-1 projesi ile de uzay sektöründe işbirliğinin temelleri atıldı.

Küresel ve bölgesel jeopolitik gelişmeler şimdi iki ülkeye de bu işbirliğini bir sonraki aşamaya taşımak için önemli fırsatlar sunuyor. Bu fırsatları; Türkiye'nin havacılık - uzay sektörünün gelişim süreci ve günce programları ile birlikte Centro Studi di Politica Internazionale (CeSPI) için kaleme aldığım "Türkiye’s Rise in Aerospace Industry and Cooperation with Italy" başlıklı makalemde inceledim.

Makaleye buradan ulaşabilirsiniz.

Siyah Gri Beyaz 20 Yaşında

Eser: "Portrait of Diego Martelli"
Edgar Degas

Başlarken "neden" değil yalnızca "nasıl" sorusu için yanıtım vardı kafamda, o da epey basitti: Yazmak ve yayımlamak.

Şimdi dönüp baktığımda, Siyah Gri Beyaz'ı 20 yıl önce başlatırken aslında bunu neden yaptığımın da en başından belli olduğunu anlıyorum. Siyah Gri Beyaz'ın kendisi için.

Evet, Siyah Gri Beyaz 20 yaşında. İlgi duyduğum ve araştırdığım, çalıştığım konularda düşündüklerimi, bildiklerimi ve gördüklerimi paylaştığım bu blog, 20 yılda benim için yoldaş, not defteri ve öğretmen karışımı. Bu süre zarfında hayatımda, Türkiye'de, dünyada büyük değişimler oldu. Pek çok şey öğrendim ve pek çok hata yaptım ve doğru bildiğim pek çok şeyin yanlış olduğunu gördüm. Siyah Gri Beyaz'a kaydettim bir kısmını, belki istediğimden daha azını.

Bu süreçte önce "Dört Deniz Bülteni" ardından da "Silahlar ve Tereyağı" gibi iki güzel yan proje çıktı ortaya. Siyah Gri Beyaz'daki yazılarımda olduğu gibi bunların da yarattığı ilgi ve etkilere tanık oldukça hala şaşırıyor, mahcubiyetle karışık bir mutluluk duyuyorum (Vesileyle not düşmek isterim, Dört Deniz Bülteni'ni yayımlamaya devam etmeyi planlıyorum. Bunun için bazı yazılım altyapısı denemeleri yapıyorum).

"Nereye kadar" sorusuna da bir yanıtım yok. "Gittiği yere kadar" demek en kolayı. Ancak 20 yılın sonunda hala ilk günkü heyecan ve enerjiyi taşıdığımı hissediyorsam doğru yanıt "uzun süre" olabilir.

Sadık okura bu süre zarfında bana yoldaşlık ettiği için şükranlarımı sunuyorum.

Öngörü, Belirsizlik ve Troçki

Geçtiğimiz hafta bir şirketimizin üst yönetimine verdiğim eğitimde, Polonyalı tarihçi Isaac Deutscher’in, Bolşevik lider Lev Troçki hakkında yaptığı keskin bir tespiti paylaştım. Deutscher, Troçki’nin ileri görüşlülüğünü şöyle tanımlıyordu:

    “Onun ileri görüşlülüğünün kanıtı, öngörülerinin hiçbirinin henüz gerçekleşmemiş olmasıdır.”

Bu ifade, hem ironik hem de çarpıcıdır. Geleceği öngörmek, yani forecasting yapmak, çoğu zaman çifte bir risk taşır: Hem yanılma ihtimali, hem de haklı çıksanız bile, kimsenin hazır olmaması.